Vlucht HV 5751

Het was een bont gezelschap dat in het vliegtuig zat, maar één ding hadden we allemaal gemeen: we gingen voor ons plezier en niet voor zaken, naar Marrakesh. Iedereen was dan ook goedgeluimd. Onder de passagiers waren geen mannen in pak met zwart vierwiel koffertje en de telefoon aan het oor, maar Hollandse families met grootouders en kinderen, een ouder Goois stel met twee honden, serieuze out-door types met grote wandelschoenen, Marrokaans-Nederlandse jongens met kapsels met daarin artistiek geschoren motieven en dolende Duitsers. Naast mij zat een jong stel dat elkaar met zo’n verliefd respect behandelden dat ze wel op huwelijksreis moesten zijn. Inderdaad: ze waren de dag er voor in Den Haag getrouwd en gingen naar Marrakesh voor een romantische wittebroodsweek. Eenmaal in Marrakesh geland, werd ik meteen naar de VIP lounge geloosd waar in ruil voor een glas Marrokaanse thee ik mijn paspoort afstond aan een contact van Amal. Binnen een mum van tijd stond ik daarna in de aankomst hal en schudde de hand van Saïd, de chauffeur die mij naar de stad zou rijden. Het ging zo snel dat Bert nog ergens rondliep op zoek naar een geldautomaat.(2)