Ketama Hasj

Toch was het niet de eerste keer dat ik naar Marokko ging. Vier en veertig jaar eerder was ik door drie vrienden overgehaald om vanuit een winters Nederland naar Ketama te rijden. Ik wist dat ze daar heen gingen om hasj met dezelfde naam te kopen en dat naar huis te smokkelen. Herman en Henki waren de ‘Venture Capitalists’ van deze onderneming. Natasja en ik ging mee voor de lol als ‘fellow travellers’. Pas nu ik dit opschrijf realiseer ik mij dat als de smokkel expeditie goed afliep Natasja en ik niet zouden delen in de winst, maar als we gepakt werden wij wel in de gevangenis zouden belanden. Wat doe je toch ondoordachte dingen als je jong bent en gelukkig maar dat je ze gewoon doet. We reden door een guur en sneeuw bedekt Frankrijk en Spanje naar een kil en vochtig Rifgebergte. De jongens deden hun zaken en vouwden twee kilo hasj in tien kranten die afzonderlijk per ‘krantenpost’ (zoiets bestond toen) naar huis gestuurd werden. Ze zijn allemaal op hun bestemming aangekomen voor zover ik mij kan herinneren. Wat er verder met de hasj gebeurd is, weet ik niet meer. Ik was alweer met mijn volgende reis bezig: Amerika.(7)