Gidsen

Uiteindelijk kocht ik vier reisgidsen: The Lonely Planet Guide, De ANWB Gids, De Dominicus Gids en Inside Marrakesh. Als je een plek niet kent, zegt een reisgids niet zoveel. Het is droogzwemmen. Zeg mij iets over het Midden Oosten en ik krijg er meestal meteen een beeld bij, maar bij Marokko niet. In de gidsen zag ik foto’s van sneeuw getopte bergen en toeristen op kamelen op een zandduin. De stijl en inhoud van iedere gids was net even iets anders. De Dominicus Gids is voor als je er al bent. Ik leerde er uit dat er veel Medina’s, Kasba’s en Soeks in Marokko zijn. De Lonely Planet Guide sprak van ‘trekking’ en fietsen. Het verbeeldde Marokko als een land voor een gezonde, sportieve, ‘doe’ vakantie. De ANWB Gids was natuurlijk voor als je met de auto uit Nederland kwam aangereden en had een goed inleidend stuk met achtergrond informatie. Inside Marrakesh tenslotte was een shopping gids voor de trendy toerist. Wat ik in de gidsen zocht en raar genoeg op het eerste gezicht niet kon vinden, was een opvallende culturele identiteit die ik zou kunnen gebruiken als uitgangspunt en leidraad voor mijn tekeningen.